Santa marta

13 september 2016 - Santa Marta, Colombia

Met een korte vlucht ben ik nu in een plaatsje aan de carbische zee aangekomen. Het is hier gelijk een heel stuk warmer. Heb eerlijk gezegd heel erg uitgekeken naar een duik in de caribische zee. Toen ik bij het stadsstrand aankwam viel het een beetje tegen. Klein strandje en uitzicht op een grote haven met tankers en overslagkrane . Al snel kwam ik eracbter dat ik nog wat meer moeite moest doen om het strand te bereiken dat ik voorogen had . In een busje met alleen Spaanstalige mensen ben ik naar NP Tayrona gereden. Waarna een pittige maar imageoh zo mooie hike volgde naar droomstranden. Het was echt de moeite waard en bijzondere der ook om zo vanuit de jungle het strand op.te.loimagepen. Op dit strand. Leer ik Yohan en Natalie kennen. Na een gezellige lunch besluiten ze mij bij hen thuis uit te nodigen in Medelin. Een bezoek aan deze stad ligt zo rond de 20e in de planning. Nu ga ik eerst nog wat vertellen over mijn trip naar het Noorden.

Om 4.30 werd ik samen met de uit Parijs afkomstige Vanessa opgehaald bij het hostel met een serieuze jeep. Dit bleek het begin van een tocht die eerst over de weg verliep. Later over binnendoor zandpaden en op het laatst was er alleen nog maar ook ongerepte woestijn. Zover je maar kon kijken alleeen maar zand en stenen, rotsen en nog meer zand. Dat was dus flink op en neer schudden in die jeep. Met respect voor de chauffeur want het was niet eenvoudig om daar te rijden. Onderweg naar de plek waar we zouden gaan overnachten hebben we nog gezwommen in de zee. Ongerepte stranden zonder veel andere toeristen heerlijk playaprachtig! Ook nog een rots beklommen. Wat een uitzicht! Woestijn en ongerepte stranden zover je kunt kijken in kombinatie met een zo lijkt het, eindeloze caribische zee. Stukje verder hobbelen komen we aan bij ons hotel. Nou ja je kunt het ook een paar palen met hangmatten noemen want meer is het niet. De truc is om schuin in de hangmat te gaan liggen want dan lig je wel diagonaal. S'avonds krijgen we een enorme verse vis op ons bord. Heerlijk. Al hoor ik ondertussen ook al geklaag aan tafel van mejuffrouw 'Zee' uit Calefornie. Ze mist groenten en fruit heel erg omdat we al hangmatten slaapzaaldagen alleen maar rijst, eieren en vis krijgen met soms 3 slierten friet. De volgende nacht slaapt iedereen een stuk beter, misschien omdat we gewend raken aan de hangmat of we zijn gewoon moe van alle indrukken. Wij zijn hier maar een paar dagen maar de mensen die hier wonen moeteten er toch maar wat van proberen  te maken. Hier in de woestijn. Aan de zee. Volgende dag haden we een  kleine boottocht. onderweg best veel pelikanen gezien. Muy bonito !pelikaan

Foto’s

1 Reactie

  1. Peggy:
    13 september 2016
    Super gaaf hoor Dennis, echt genieten dat kun je wel zien