Annapurna

Een stadje aan de oever van het grootste meer van Nepal. Genaamd Pokhara. Dit is het startpunt van onze 4 daagse trekking.

Samen met Gids Santos gaan we de bergen in. De eerste dag 3 uur stappen. Daarna wordt het heftiger, 7 uur lang uphill stappen. Met thee en lunchpauze in de berghutten die we passeren. De bewoners van de berghutten zijn vriendelijk maar toch afstandelijk. Ze kijken je niet aan. Gratis popkorn bij de berghut kan veel goedmaken haha. En hier ontmoeten we ook Shana en Niels uit Vlaanderen.

Het wordt erg gezellig, blijkbaar zijn we te enthousiast met kaarten want rond Nepalese bedtijd (21 uur) moeten we stoppen. Ook gaan we een ochtend om 5.30 al 45 minuten traplopen om op 3200 meter een verpletterende zonsondergang te zien. De klim wordt beloond met een kop thee en een MARS. Die was nog nooit zo lekker als nu. Intens genieten!!! Het is gebruikelijk om een gids mee te nemen wanneer je het hooggebergte in gaat.

Onze gids heet Santosh. Hij is niet gelovig en is best wel chill. Ook is hij bereid om wat meer over het kasten systeem te vertellen. Iedere familie in Nepal behoort tot een bepaalde kaste. Heel grof: arbeiders-handelaren-krijgers (leger)-geestelijken. Binnen de kasten zijn er ook nog lagen. Santosh vertelde zelf tot de hoogste laag van de laagste kast te horen. Sabtosh is singel en 28 hij had al verschillende europesche vriendinnen gehad maar heeft toch besloten voor een Nepalese te gaan. Wanneer deze uit een andere kaste komt dan kan hij wel met haar trouwen, maar hoeft dan nooit meer op steun van zijn familie te rekenen. De familie van de bruid geeft een bruidsschat mee aan de ouders van de man. Dit moet iets zichtbaars zijn. Koelkast auto of scooter. Vanaf nu wordt de trekking steeds mooier. Lopen we met spikes onder onze schoenen steeds vaker over ijs en sneeuw. Door de hoogte voelen we af en toe licht kloppende hoofdpijn. Omdat we toch snel weer in hoogte zullen gaan dalen kunnen we gewoon doorgaan.

Wat is het hier mooi! Supermooie vergezichten afgewisseld met winterwonderland paadjes en dan weer een nepaleens hutje boven op de top van de berg met van die gekleurde gebedsvlaggetjes.

En de passanten zijn ook erg vriendelijk. Iedereen begroet elkaar hier met een vriendelijke 'Namasté'.